Naslov The absurd as reflected in the time, language and characters of S. Beckett's Endgame.
Naslov (hrvatski) Apsurd prikazan u vremenu, jeziku i likovima u Kraju igre Samuel Becketta.t
Autor Romina Rabak
Mentor Igor Grbić (mentor)
Član povjerenstva Nikola Novaković (predsjednik povjerenstva)
Član povjerenstva Igor Grbić (član povjerenstva)
Član povjerenstva Krešimir Vunić (član povjerenstva)
Ustanova koja je dodijelila akademski / stručni stupanj Sveučilište Jurja Dobrile u Puli (Filozofski fakultet u Puli) Pula
Datum i država obrane 2023-09-25, Hrvatska
Znanstveno / umjetničko područje, polje i grana HUMANISTIČKE ZNANOSTI Filologija Anglistika
Sažetak This thesis examines how Samuel Beckett’s iconic play Endgame depicts his character’s struggle with existential questions, such as the overwhelming sense of despair and hopelessness. Within the context of Theatre of the Absurd, Endgame represents a profound reflection on the human condition. The study examines the interplay of time, language, and characters to reveal the existential absurdity. It also examines the character’s experiences of fear, particularly in the context of their uncertain and unpredictable existence. In addition, Beckett uses the setting to reinforce the theme of nothingness will be explored. The setting will be examined for its ability to create an atmosphere of isolation that contributes to the character’s sense of being trapped. A significant aspect of the thesis is devoted to the study of Beckett’s use of language, which reflects the absurdity and meaninglessness of life. His unique style of language reveals the character’s struggle for authenticity amidst the existential challenges they face. This thesis aims to illuminate Beckett’s invitation to the reader to reflect on the meaning of life. His study reveals a profound meditation on the human condition and the paradoxical nature of the human spirit. By embracing the ambiguity and complexity of Beckett’s masterpiece, this investigation offers a profound journey into the enigmatic beauty of the absurd as manifest in the dimensions of Endgame.
Sažetak (hrvatski) Ovaj rad istražuje načine na koje autor Samuel Beckett u djelu Endgame prikazuje borbu svojih likova sa egzistencijalnim problemima, poput osjećaja beznađa i očaja. U okvirima Kazališta Apsurda, drama prikazuje duboki odraz ljudskog stanja. Rad ujedno istražuje kako vrijeme, jezik i likovi utječu na razotkrivanje apsurda ljudskog postojanja. Rad uključuje istraživanje o tjeskobi s kojom se likovi susreću posebice zbog nepredvidive i neizvjesne egzistencije. Nadalje, rad istražuje kako autorov odabir okruženja i prirode naglašava temu ništavila i kako okruženje kao takvo stvara izoliranu atmosferu koja pridonosi osjećaju zarobljenosti samih likova. Značajan apsekt rada posvećen je Beckettovoj upotrebi jezika i njegovoj ulozi u izražavanju besmisla i apsurda života. Njegov jednistveni jezični izražaj otkriva borbu likova za autentičnošću unatoč egzistencijalnim problemima s kojima se susreću. Cilj ovog rada je analizirati i prikazati Beckettov poziv čitateljima na promišljanje o smislu života. Rad otkriva duboku meditaciju o ljudskom stanju i paradoksalnoj prirodi ljudkog uma. Prihvaćajući višeznačnost i složenost Beckettovog remek-djela ovo istraživanje nudi putovanje u zagonetnost apsurda koja postoji u dimenzijama Endgamea.
Sažetak (talijanski) Questa tesi esamina il modo in cui l’iconica opera teatrale di Samuel Beckett Endgame descrive la lotta dei suoi personaggi con domande esistenziali, come il travolgente senso di disperazione. Nel contesto del Teatro dell’Assurdo, Endgame rappresenta una profonda riflessione sulla condizione umana. Lo studio esamina l’interazione tra tempo, linguaggio e personaggi per rivelare l’assurdità esistenziale. Esamina anche le esperienze di paura dei personaggi, in particolare nel contesto della loro esistenza incerta e imprevedibile. Inoltre, verrà esplorato il modo in cui Beckett utilizza l’ambientazione per rafforzare il tema del nichilismo. L’ambientazione viene esaminata per la sua capacità di creare un’atmosfera d’isolamento che contribuisce a dare al personaggio la sensazione di essere intrappolato. Un aspetto significativo della tesi viene dedicato allo studio dell’uso del linguaggio da parte di Beckett, che riflette l’assurdità e l’insensatezza della vita. Il suo stile di linguaggio unico rivela la lotta dei personaggi per l’autenticità in mezzo alle sfide esistenziali che devono affrontare. Lo scopo di questa tesi e quello d’illuminare l’appello di Beckett al lettore a riflettere sul significativo della vita. Lo studio rivela una profonda meditazione sulla condizione umana e sulla natura paradossale dello spirito umano. Abbracciando l’ambiguità e la complessità del capolavoro di Beckett, questa indagine offre un viaggio profondo nell’enigmatica bellezza dell’assurdo manifestato nelle dimensioni di Endgame.
Ključne riječi
absurd
existentialism
repetition
nothingness
language
Ključne riječi (hrvatski)
apsurd
egzistencijalizam
ponavljanje
ništavilo
jezik
Ključne riječi (talijanski)
l’assurdo
esistenzialismo
ripetizione
nulla
linguaggio
Jezik engleski
URN:NBN urn:nbn:hr:137:240177
Studijski program Naziv: Engleski jezik i književnost (dvopredmetni) Vrsta studija: sveučilišni Stupanj studija: preddiplomski Akademski / stručni naziv: sveučilišni/a prvostupnik/prvostupnica (baccalaures/baccalaurea) engleskog jezika i književnosti (univ. bacc. philol. angl.)
Vrsta resursa Tekst
Način izrade datoteke Izvorno digitalna
Prava pristupa Otvoreni pristup
Uvjeti korištenja
Datum i vrijeme pohrane 2023-09-26 11:16:08